تحلیل وضعیت سرمایه اجتماعی شهری (مطالعه موردی: شهر استهبان، استان فارس)

سرمایه اجتماعی به عنوان بخشی انکارناپذیر از فرآیند برنامه­ریزی شهری است که با توجه به نقش و منافعی که بدنبال دارد،  به عنوان یکی از مولفه های مهم و تاثیرگذار در رسیدن به توسعه شهری پایدار  همواره مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر سنجش سرمایه اجتماعی و مولفه­های موثر بر شکل­گیری آن در شهر استهبان(استان فارس) می­باشد.  از اینرو پژوهش کاربردی و روش انجام آن مبتنی بر روش توصیفی-تحلیلی است. به منظور گردآوری داده­های مورد نیاز از روش­های اسنادی و میدانی(پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماری، خانوار های ساکن در شهر استهبان است که بر اساس روش کوکران 320  خانوار به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. برای سنجش سرمایه اجتماعی 33 نماگر در قالب 6 مولفه اصلی استفاده شده است. همچنین تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش­های آماری T ، ضریب هبستگی و روش تحلیل رگرسیون انجام شده است. نتایج بدست آمده نشان می­دهد سرمایه اجتماعی در شهر مورد مطالعه بالاتر از حد متوسط قرار دارد  و در بین مولفه­های مورد مطالعه یعنی انسجام و همبستگی، مشارکت، اعتماد و آگاهی، رابطه مستقیم معنادار آماری وجود دارد. همچنین نتایج  بیانگر آنست که رضایت­مندی از کیفیت محیط شهر با میزان 392/0 بیشترین تاثیر را بر شکل­گیری سرمایه اجتماعی داشته است.